Hedonskate zawsze z klasą. Tym razem również z katowickimi muralami w tle!
13.12.2012
19.11.2012
Rutkiewicz w Mocaku
15 listopada 2012 roku w Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie, odbyło się spotkanie z Marcinem Rutkiewiczem- autorem książki "Polski Street Art 2 Między anarchią a galerią". Spotkanie poprowadził Artur Wabik.
15.11.2012
Raspazjan nagrodzony
Marszałek Województwa Śląskiego przyznał nagrody w dziedzinie kultury za rok 2012.
Nagrodę w kategorii " Młody twórca " za osiągnięcia w dziedzinie muralu ( pierwszy raz takowa się pojawiła) otrzymał RASPAZJAN.
Gratulujemy!
fot. raspazjan.com
30.10.2012
Urban Forms w międzyczasie
Powstałe dzięki Fundacji URBAN FORMS wielkoformatowe murale, ulokowały Łódź na pozycji krajowego lidera w tej dyscyplinie. Kolejne edycje łódzkiego festiwalu, sprawią zapewne, że Łódź wpłynie na europejskie salony i stanie się obiektem westchnień i marzeń street artystów z całego świata. Na jakim poziomie są murale, jakie znane imiona trafiły do Łodzi dzięki fundacji, wie chyba każdy zainteresowany tematem, a i ci bardziej obojętni, co nieco o muralach w Łodzi słyszeli.
Urban Forms to mądra kuratela. Dobra promocja powstałych dzieł na wszystkich dostępnych platformach, a co za tym idzie, samych twórców! Jest jeszcze coś, co odróżnia Łódź między innymi od Katowickiego Festiwalu - wyjątkowa dbałość o lokalnych artystów! Murale zrealizowane dzięki UF w znacznym stopniu przyczynił się do rozwoju grupy Etam, za co niebawem, śmietankę zacznie pewnie spijać miasto. Ponieważ będzie się mogło tym chwalić, jako swoim lokalnym produktem - swoimi artystami! Właściwie już może.
Po lecie przyszła jesień, a po muralach kolejny projekt zrealizowany przez Fundację Urban Forms! "Sztuka w międzyczasie" Aleksandry Adamczuk i Pauliny Nawrot. Jak czytamy w opisie, jest to: "...działanie w przestrzeni publicznej, polegające na stworzeniu obrazów na chodniku pod przystankami komunikacji miejskiej. Prace malarskie powstaną na chodniku pod wiatą przystanków, tworząc pewnego rodzaju lustrzane odbicie przystanku oraz ludzi znajdujących się w jego obrębie. Utrzymane są najczęściej w lekko żartobliwym, surrealistycznym charakterze, odnosząc się niekiedy do lokalizacji poszczególnych przystanków (np. bliskość Szkoły Filmowej)."
Prace są częścią prac dyplomowych, do których obecnie przygotowują się dziewczyny.
Kilka zdjęć:
fot. maciej stempij
.jpg)
fot. maciej stempij
.jpg)
fot. maciej stempij
.jpg)
fot. tymon tykwiński
*wszystkie zdjęcia ze strony Fundacji Urban Forms
Więcej zdjęć i więcej o projekcie TU
Katowice pozdrawiają Łódź!
28.10.2012
CHropSport2009
Pamiętacie CHropSport2011 o którym pisaliśmy jakiś czas temu?
Dziś znów wykonujemy salto w tył i z archiwum wyciągamy CHropSport2009. Film jest bardziej surowy, dziki, uboższy w efekty, ale dzięki niemu dowiadujemy się, jaką drogę pokonali twórcy, by stworzyć dzieło genialne, jakim jest wspomniany wyżej CHS2011. Ponadto, bombing tu pokazany, nadal pozostaje ewenementem na krajową skalę!
Panie i panowie przed wami CHS HANYSY 2009:
Śląski styl !
22.10.2012
Graffiti lives in Silesia
Na stronie projektu GRAFFITI GOES EAST która ma na celu "przedstawienie 20-letniej historii sztuki wizualnej graffiti w Polsce... "
Nie znaleźliśmy wzmianki o Katowicach, ani o żadnej ekipie działającej na Śląsku. Dziwne, trochę nie zrozumiałe, bo jakby nie patrzeć, graffiti w naszym regionie obecne jest od połowy lat 90 i do dziś ma się całkiem dobrze!
Jeżeli (jakimś cudem) ktoś jeszcze nie widział, jak się to robi na południu, niech sprawdzi czym prędzej:
"pozdro wszystkie wariaty"
shoot a cop to kill 2
15.10.2012
Fire Burn
"Disy to są dziś, disy są dla chamstwa, disy są dla chamstwa i są dziś..". - jak nawinął znany raper z Warszawy i to właśnie w Warszawie w galerii V9 podczas wernisażu Ghosts Become Real publicznie spalono album POLSKI STREET ART. Zgadzam się, że album jest bardzo nierzetelny, momentami zakrawa o science fiction. Wiem jak działa psychologia tłumu i alkohol na chłopców z napompowanym ego, ale....sytuacja w której, zamiast merytorycznej dyskusji, pali się książki, wzbudza we mnie negatywne odczucia, przeraża mnie i żenuję.
Dziś na stronie Fundacji Sztuki Zewnętrznej pojawiło się oświadczenie wydawców albumu, pojawiło się też zdjęcie na profilu Marcina Rutkiewicza na którym oznaczył większość zainteresowanych, jednak po krótkim czasie oświadczenie i zdjęcie zostały usunięte...
Prezentujemy wam oryginał oświadczenia, w naszym mniemaniu wnosi wiele do sprawy, usunęliśmy jedynie personalia, bo to nam się trochę źle kojarzy:)
PIERWSZA WERSJA OŚWIADCZENIA FUNDACJI SZTUKI ZEWNĘTRZNEJ :
W piątek, 12. października 2012. r w Warszawie, podczas dwóch otwartych jednocześnie wystaw można było zobaczyć efekty naszych dokonań z ostatnich kilku lat. W Muzeum Sztuki Nowoczesnej pokazano nasze fotomontaże i zdjęcia z albumu "Polski outdoor" (link do darmowego pdfa tej publikacji TUTAJ). Kilometr dalej, w prowadzonej przez fundację Vlepvnet galerii v[9] publicznie spalono nasz nagrodzony Piórem Fredry 2010 album "Polski street art".
Przy pewnej dozie dobrej woli spalenie egzemplarza naszej publikacji podczas otwarcia wystawy kolektywu GBR (Ghosts Become Real) w galerii v[9] można byłoby uznać jedynie za wyrazisty gest krytyczny pod adresem naszego sposobu patrzenia na sztukę uliczną w Polsce.
Niemniej, palenie książek jako forma dialogu z oponentami budzi bardzo, bardzo złe skojarzenia i nie wierzymy, aby tak przedstawiciele fundacji Vlepvnet, jak i artyści biorący udział w wystawie nie wiedzieli, do jakich tradycji nawiązują. Powiedzmy to zresztą na głos: inkwizycja, konkwista, stalinizm, maoizm, faszyzm. To jest porażające.
Optymistyczne jest natomiast to, że jako autorzy znaleźliśmy się w naprawdę doborowym towarzystwie i że historia nieodmiennie i bez wyjątku przyznaje rację tym, których nazwiska są na okładkach palonych książek, a nie tym, którzy je palą.
Zachęcamy do lektury i krytyki naszej nowej publikacji (najlepiej w tej właśnie kolejności) "Polski street art 2 / Między anarchią a galerią", która dostępna jest już w księgarniach. Zapraszamy na oficjalną premierę w najbliższy czwartek. Dla szczególnie zainteresowanych, meandry całej tej historii opisujemy poniżej.
Elżbieta Dymna i Marcin Rutkiewicz
Fundacja Sztuki Zewnętrznej
www.polskistreetart2.blogspot.com
www.40bema.blogspot.com
www.graffitiwpolsce.blogspot.com
www.polskistreetart.blogspot.com
www.polskioutdoor.blogspot.com
******
Pięć lat temu (2007), w odruchu sprzeciwu, postanowiliśmy zająć się jakością przestrzeni publicznej w Polsce. Porzuciliśmy dotychczasowe zajęcia, założyliśmy stowarzyszenie MiastoMojeAwNim.pL i skoncentrowaliśmy się na dwóch zjawiskach z przeciwnych krańców skali doznań estetycznych: na inwazji reklam (tzw. outdoor) i na polskim street arcie. Pierwsze chcieliśmy ograniczyć, na drugie zwrócić uwagę i zdjąć z niego odium chuligaństwa i wandalizmu.
Zbiegiem okoliczności, efekty naszych dokonań w obu tych dziedzinach można było oglądać na dwóch wystawach otwartych dokładnie tego samego dnia. Czemu efekty naszych działań w obu tych obszarach są tak różne? Oto wyjaśnienie:
Rozpoczynając działalność byliśmy całkowitymi laikami, zwróciliśmy się więc o pomoc do specjalistów. W dziedzinie ładu przestrzennego byli to architekci i urbaniści, w dziedzinie sztuki ulicznej jedyną i oczywistą opcją był Vlepvnet.
Urbaniści i architekci wsparli nas merytorycznie swoją wiedzą i doświadczeniem, a także ofiarowali naszemu stowarzyszeniu kwotę, która pozwoliła na opracowanie, wydanie i darmową dystrybucję "Polskiego Outdooru" wśród blisko tysiąca decydentów w kraju. Jeszcze raz dziękujemy.
1. Polski street art część 1 (2010)
W 2009 r., po spotkaniu w gronie: XXXXXXX, XXXX "XXX XXXXX" XXXXXXXXXXX, XXXXXXX "XXXXXX" XXXXXXXXXXX, podczas którego zaproponowaliśmy wspólne wydanie publikacji poświęconej polskiemu street artowi, w rozmowie telefonicznej przedstawiono nam poziom oczekiwań finansowych grupy. Wynagrodzenie za pomoc merytoryczną i udostępnienie archiwum zdjęć Vlepvnetu wynosić miało 20 tys. zł. Taką kwotę honorarium autorskiego wpisaliśmy do wniosku o dotację na ten cel, złożonego w MKiDN. Wniosek został odrzucony.
W kolejnym roku postanowiliśmy zająć się sprawą sami. Założyliśmy Fundację Sztuki Zewnętrznej, zredukowaliśmy honorarium autorskie do rozsądnej wysokości i wniosek został przyjęty. Ponieważ (co wszystkim jest wiadome) byliśmy osobami spoza środowiska, a telefonów i adresów ulicznych twórców nie można było znaleźć w tamtym czasie tak łatwo w internecie, ponownie zwróciliśmy się do Vlepvnetu z prośbą o pomoc: o zdjęcia prac kolektywu Massmix i jego poszczególnych członków (dla niezorientowanych: Massmix to grupa artystyczna tworzona w całości przez członków kolektywu Vlepvnet), a także o numer telefonu do XXXXX, który akurat miał w prowadzonej w tamtym czasie przez Vlepvnet galerii Viuro wystawę. Zdjęcia otrzymaliśmy, niestety, nasz rozmówca z Vlepvnetu akurat nie miał numeru do XXXXX w telefonie i w ogóle nikt z nich go akurat nie miał, ani w tym momencie, ani kilka dni później. To wyjaśniało sytuację i możliwy zakres współpracy.
Efektem naszej fascynacji polskim street artem, chęcią jego spopularyzowania i posiadanej podówczas wiedzy o nim był doskonale znany wszystkim album. Zrobiliśmy to najlepiej, jak w tamtym czasie potrafiliśmy. Wszyscy artyści znali koncepcję publikacji i wiedzieli, że będzie to pozycja popularna, adresowana do empików. Wszyscy artyści (oprócz XXXXX) mieli wgląd w kształt poświęconych im sekcji, niektórzy dość znacznie je zmieniali. Po czasie, poznając lepiej historię tej dziedziny sztuki w Polsce zrozumieliśmy, że na okładce tej książki powinien znaleźć się Lenin Dariusza Paczkowskiego, obraz ikoniczny dla polskiego street artu. Taka właśnie jest okładka drugiego wydania.
Na ile ta publikacja spełniła swoje zadanie, widać dziś za oknem i w mediach. Brak do dnia dzisiejszego merytorycznego, krytycznego albumu, podsumowującego ten obszar twórczości, przygotowanego przez kompetentne osoby Z WEWNĄTRZ świata graffiti/street artu, adresowanego DO ŚRODOWISKA twórców i osób zainteresowanych rzetelnym pogłębieniem swojej wiedzy na ten temat z takiej właśnie perspektywy, jest w naszej ocenie wstydem fundacji Vlepvnet i widomym symbolem jej impotencji w tej konkretnej kwestii. Mieli w ręku naprawdę wszystkie karty: wiedzę, szacunek środowiska, kontakty, archiwa zdjęć, przychylność mediów i umiejętności techniczne. My nie mieliśmy nic. W pewnym sensie rozumiemy ich obecne emocje w stosunku do nas.
2. Polski street art część 2 (2012)
Ten album również jest odzwierciedleniem naszej obecnej wiedzy o zjawisku i (co tu kryć) osobistych upodobań. Ocenicie go sami, jest już dostępny w księgarniach. Zapraszamy wszystkich na oficjalną premierę. Nie o tym będzie tu mowa. Już zanim książka stanęła na półkach, w dyskusjach internetowych pojawiły się dwie kwestie wymagające wyjaśnienia.
Po pierwsze: pieniądze, którymi tuczymy się, korzystając z dorobku artystów.
Przychody z realizacji zadania (czyli całkowite wpływy ze sprzedaży nakładu) są elementem finansowania jego kosztów: przygotowania, druku, promocji, honorariów autorskich, etc. Dotacja z ministerstwa pokrywa brakującą część środków. Tak, tak, to działalność deficytowa i obarczona sporym ryzykiem finansowym (konieczność zwrotu dotacji w przypadku nie zrealizowania zaplanowanych wpływów, czyli sprzedaży CAŁOŚCI NAKŁADU, do końca roku kalendarzowego, w którym dotacja została udzielona). Być może dlatego nikt inny tego nie robi. Wątpiącym polecamy sprawdzenie sposobu funkcjonowania tego mechanizmu i jego realiów finansowych choćby w fundacji Vlepvnet, korzystającej z wielu podobnych dotacji, np. z budżetu promocyjnego piłkarskich mistrzostw Euro 2012.
Po drugie: prawa do zdjęć.
Te, które przekazali nam artyści, nie budzą wątpliwości. Problemem są te, które wykonaliśmy we własnym zakresie. Pytanie brzmi: na jakich zasadach można publikować i wykorzystywać w odpłatnych wydawnictwach zdjęcia prac artystów bez ich wiedzy. Oto odpowiedź:
Prawo autorskie (ustawa z 4 lutego 1994 r. tekst jednolity z 2006 r.)
Art. 33.
Wolno rozpowszechniać:
1) utwory wystawione na stałe na ogólnie dostępnych drogach, ulicach, placach lub w ogrodach, jednakże nie do tego samego użytku
2) utwory wystawione w publicznie dostępnych zbiorach, takich jak muzea, galerie, sale wystawowe, lecz tylko w katalogach i w wydawnictwach publikowanych dla promocji tych utworów (...)
Nasz album jest bez wątpienia takim wydawnictwem.
Jedyne zastrzeżenia dotyczące publikacji prac swojego autorstwa wyraził tydzień temu internauta XXXXX XXXXXXXX, prawdopodobnie członek graficiarskiego kolektywu GBR, podczas wystawy którego spalono w piątek naszą książkę. Rzecz dotyczyła poprzedniej, świetnej wystawy kolektywu GBR, God Bless Revange, która miała miejsce w prowadzonej przez fundację Vlepvnet galerii v[2] w r. 2010 i prezentowała prace ANONIMOWYCH (tak oficjalnie, jak i dla nas) artystów. Wystawa była dostępna dla wszystkich, nie istniał zakaz wykonywania zdjęć, robiło je mnóstwo osób, my robiliśmy je w obecności organizatora wystawy (Miesto).
Dodatkowo, zdjęcie z dokładnie tej samej wystawy opublikowane zostało w naszej o rok wcześniejszej książce "Graffiti w Polsce", w rozdziale poświęconym historii Vlepvnetu i nikt z jego członków nie zgłaszał w późniejszych rozmowach jakichkolwiek zastrzeżeń wobec tego faktu. Ani w świetle paragrafów, ani zwyczajowych norm postępowania nie mamy więc sobie nic do zarzucenia.
Zachęcamy teraz do zapoznania się z naszym nowym albumem, bo "Polski street art 2" to niestety najlepsza publikacja o polskim street arcie od czasów "Polskiego street artu". Shame on you.
MR & ED
PS.
Bierz go, pUHdelku, bierz go!
Skrócona, druga i oficjalna wersja do sprawdzenia TU
Czekamy zatem na premierę POLSKI STREET ART cz. 2 / MIĘDZY ANARCHIĄ A GALERIĄ
Lepszej promocji autorzy nie mogli sobie wymarzyć, spoglądamy z pozytywnym nastawieniem, a nóż będzie to bardziej udana publikacja....
Czekamy też na oświadczenie V9 w tej sprawie :)
EDIT :
17.10.2012
Jest i oświadczenie V9:
Ziemianie! Przybywamy w Pokoju!
Oświadczamy niniejszym, że Marcin Rutkiewicz kłamie oświadczając w swoim
oświadczeniu, że w V9 na wystawie Ghosts Become Real doszło do
publicznego spalenia jego książki. Fakt
taki nie miał miejsca. Marcin nie był na wystawie, a tylko zobaczył
jedno zdjęcie w internecie i na jego podstawie coś tam sobie uroił.
Publiczne wypowiadanie się na temat wystawy i instalacji artystycznej,
których się nie widziało jest świetnym przykładem niekompetencji, oraz
powierzchownego i grubiańskiego traktowania sztuki, w czym Fundacja
Sztuki Zewnętrznej specjalizuje się nie od dziś. Oświadczamy jak było na
prawdę: album spłonął sam, prawdopodobnie ze wstydu, że jest taki
beznadziejny. Ghost Become Real prezentuje dosyć radykalne podejście do
sztuki
FOTO: SOSM.PL
Dziś na stronie Fundacji Sztuki Zewnętrznej pojawiło się oświadczenie wydawców albumu, pojawiło się też zdjęcie na profilu Marcina Rutkiewicza na którym oznaczył większość zainteresowanych, jednak po krótkim czasie oświadczenie i zdjęcie zostały usunięte...
Prezentujemy wam oryginał oświadczenia, w naszym mniemaniu wnosi wiele do sprawy, usunęliśmy jedynie personalia, bo to nam się trochę źle kojarzy:)
PIERWSZA WERSJA OŚWIADCZENIA FUNDACJI SZTUKI ZEWNĘTRZNEJ :
W piątek, 12. października 2012. r w Warszawie, podczas dwóch otwartych jednocześnie wystaw można było zobaczyć efekty naszych dokonań z ostatnich kilku lat. W Muzeum Sztuki Nowoczesnej pokazano nasze fotomontaże i zdjęcia z albumu "Polski outdoor" (link do darmowego pdfa tej publikacji TUTAJ). Kilometr dalej, w prowadzonej przez fundację Vlepvnet galerii v[9] publicznie spalono nasz nagrodzony Piórem Fredry 2010 album "Polski street art".
Przy pewnej dozie dobrej woli spalenie egzemplarza naszej publikacji podczas otwarcia wystawy kolektywu GBR (Ghosts Become Real) w galerii v[9] można byłoby uznać jedynie za wyrazisty gest krytyczny pod adresem naszego sposobu patrzenia na sztukę uliczną w Polsce.
Niemniej, palenie książek jako forma dialogu z oponentami budzi bardzo, bardzo złe skojarzenia i nie wierzymy, aby tak przedstawiciele fundacji Vlepvnet, jak i artyści biorący udział w wystawie nie wiedzieli, do jakich tradycji nawiązują. Powiedzmy to zresztą na głos: inkwizycja, konkwista, stalinizm, maoizm, faszyzm. To jest porażające.
Optymistyczne jest natomiast to, że jako autorzy znaleźliśmy się w naprawdę doborowym towarzystwie i że historia nieodmiennie i bez wyjątku przyznaje rację tym, których nazwiska są na okładkach palonych książek, a nie tym, którzy je palą.
Zachęcamy do lektury i krytyki naszej nowej publikacji (najlepiej w tej właśnie kolejności) "Polski street art 2 / Między anarchią a galerią", która dostępna jest już w księgarniach. Zapraszamy na oficjalną premierę w najbliższy czwartek. Dla szczególnie zainteresowanych, meandry całej tej historii opisujemy poniżej.
Elżbieta Dymna i Marcin Rutkiewicz
Fundacja Sztuki Zewnętrznej
www.polskistreetart2.blogspot.com
www.40bema.blogspot.com
www.graffitiwpolsce.blogspot.com
www.polskistreetart.blogspot.com
www.polskioutdoor.blogspot.com
******
Pięć lat temu (2007), w odruchu sprzeciwu, postanowiliśmy zająć się jakością przestrzeni publicznej w Polsce. Porzuciliśmy dotychczasowe zajęcia, założyliśmy stowarzyszenie MiastoMojeAwNim.pL i skoncentrowaliśmy się na dwóch zjawiskach z przeciwnych krańców skali doznań estetycznych: na inwazji reklam (tzw. outdoor) i na polskim street arcie. Pierwsze chcieliśmy ograniczyć, na drugie zwrócić uwagę i zdjąć z niego odium chuligaństwa i wandalizmu.
Zbiegiem okoliczności, efekty naszych dokonań w obu tych dziedzinach można było oglądać na dwóch wystawach otwartych dokładnie tego samego dnia. Czemu efekty naszych działań w obu tych obszarach są tak różne? Oto wyjaśnienie:
Rozpoczynając działalność byliśmy całkowitymi laikami, zwróciliśmy się więc o pomoc do specjalistów. W dziedzinie ładu przestrzennego byli to architekci i urbaniści, w dziedzinie sztuki ulicznej jedyną i oczywistą opcją był Vlepvnet.
Urbaniści i architekci wsparli nas merytorycznie swoją wiedzą i doświadczeniem, a także ofiarowali naszemu stowarzyszeniu kwotę, która pozwoliła na opracowanie, wydanie i darmową dystrybucję "Polskiego Outdooru" wśród blisko tysiąca decydentów w kraju. Jeszcze raz dziękujemy.
1. Polski street art część 1 (2010)
W 2009 r., po spotkaniu w gronie: XXXXXXX, XXXX "XXX XXXXX" XXXXXXXXXXX, XXXXXXX "XXXXXX" XXXXXXXXXXX, podczas którego zaproponowaliśmy wspólne wydanie publikacji poświęconej polskiemu street artowi, w rozmowie telefonicznej przedstawiono nam poziom oczekiwań finansowych grupy. Wynagrodzenie za pomoc merytoryczną i udostępnienie archiwum zdjęć Vlepvnetu wynosić miało 20 tys. zł. Taką kwotę honorarium autorskiego wpisaliśmy do wniosku o dotację na ten cel, złożonego w MKiDN. Wniosek został odrzucony.
W kolejnym roku postanowiliśmy zająć się sprawą sami. Założyliśmy Fundację Sztuki Zewnętrznej, zredukowaliśmy honorarium autorskie do rozsądnej wysokości i wniosek został przyjęty. Ponieważ (co wszystkim jest wiadome) byliśmy osobami spoza środowiska, a telefonów i adresów ulicznych twórców nie można było znaleźć w tamtym czasie tak łatwo w internecie, ponownie zwróciliśmy się do Vlepvnetu z prośbą o pomoc: o zdjęcia prac kolektywu Massmix i jego poszczególnych członków (dla niezorientowanych: Massmix to grupa artystyczna tworzona w całości przez członków kolektywu Vlepvnet), a także o numer telefonu do XXXXX, który akurat miał w prowadzonej w tamtym czasie przez Vlepvnet galerii Viuro wystawę. Zdjęcia otrzymaliśmy, niestety, nasz rozmówca z Vlepvnetu akurat nie miał numeru do XXXXX w telefonie i w ogóle nikt z nich go akurat nie miał, ani w tym momencie, ani kilka dni później. To wyjaśniało sytuację i możliwy zakres współpracy.
Efektem naszej fascynacji polskim street artem, chęcią jego spopularyzowania i posiadanej podówczas wiedzy o nim był doskonale znany wszystkim album. Zrobiliśmy to najlepiej, jak w tamtym czasie potrafiliśmy. Wszyscy artyści znali koncepcję publikacji i wiedzieli, że będzie to pozycja popularna, adresowana do empików. Wszyscy artyści (oprócz XXXXX) mieli wgląd w kształt poświęconych im sekcji, niektórzy dość znacznie je zmieniali. Po czasie, poznając lepiej historię tej dziedziny sztuki w Polsce zrozumieliśmy, że na okładce tej książki powinien znaleźć się Lenin Dariusza Paczkowskiego, obraz ikoniczny dla polskiego street artu. Taka właśnie jest okładka drugiego wydania.
Na ile ta publikacja spełniła swoje zadanie, widać dziś za oknem i w mediach. Brak do dnia dzisiejszego merytorycznego, krytycznego albumu, podsumowującego ten obszar twórczości, przygotowanego przez kompetentne osoby Z WEWNĄTRZ świata graffiti/street artu, adresowanego DO ŚRODOWISKA twórców i osób zainteresowanych rzetelnym pogłębieniem swojej wiedzy na ten temat z takiej właśnie perspektywy, jest w naszej ocenie wstydem fundacji Vlepvnet i widomym symbolem jej impotencji w tej konkretnej kwestii. Mieli w ręku naprawdę wszystkie karty: wiedzę, szacunek środowiska, kontakty, archiwa zdjęć, przychylność mediów i umiejętności techniczne. My nie mieliśmy nic. W pewnym sensie rozumiemy ich obecne emocje w stosunku do nas.
2. Polski street art część 2 (2012)
Ten album również jest odzwierciedleniem naszej obecnej wiedzy o zjawisku i (co tu kryć) osobistych upodobań. Ocenicie go sami, jest już dostępny w księgarniach. Zapraszamy wszystkich na oficjalną premierę. Nie o tym będzie tu mowa. Już zanim książka stanęła na półkach, w dyskusjach internetowych pojawiły się dwie kwestie wymagające wyjaśnienia.
Po pierwsze: pieniądze, którymi tuczymy się, korzystając z dorobku artystów.
Przychody z realizacji zadania (czyli całkowite wpływy ze sprzedaży nakładu) są elementem finansowania jego kosztów: przygotowania, druku, promocji, honorariów autorskich, etc. Dotacja z ministerstwa pokrywa brakującą część środków. Tak, tak, to działalność deficytowa i obarczona sporym ryzykiem finansowym (konieczność zwrotu dotacji w przypadku nie zrealizowania zaplanowanych wpływów, czyli sprzedaży CAŁOŚCI NAKŁADU, do końca roku kalendarzowego, w którym dotacja została udzielona). Być może dlatego nikt inny tego nie robi. Wątpiącym polecamy sprawdzenie sposobu funkcjonowania tego mechanizmu i jego realiów finansowych choćby w fundacji Vlepvnet, korzystającej z wielu podobnych dotacji, np. z budżetu promocyjnego piłkarskich mistrzostw Euro 2012.
Po drugie: prawa do zdjęć.
Te, które przekazali nam artyści, nie budzą wątpliwości. Problemem są te, które wykonaliśmy we własnym zakresie. Pytanie brzmi: na jakich zasadach można publikować i wykorzystywać w odpłatnych wydawnictwach zdjęcia prac artystów bez ich wiedzy. Oto odpowiedź:
Prawo autorskie (ustawa z 4 lutego 1994 r. tekst jednolity z 2006 r.)
Art. 33.
Wolno rozpowszechniać:
1) utwory wystawione na stałe na ogólnie dostępnych drogach, ulicach, placach lub w ogrodach, jednakże nie do tego samego użytku
2) utwory wystawione w publicznie dostępnych zbiorach, takich jak muzea, galerie, sale wystawowe, lecz tylko w katalogach i w wydawnictwach publikowanych dla promocji tych utworów (...)
Nasz album jest bez wątpienia takim wydawnictwem.
Jedyne zastrzeżenia dotyczące publikacji prac swojego autorstwa wyraził tydzień temu internauta XXXXX XXXXXXXX, prawdopodobnie członek graficiarskiego kolektywu GBR, podczas wystawy którego spalono w piątek naszą książkę. Rzecz dotyczyła poprzedniej, świetnej wystawy kolektywu GBR, God Bless Revange, która miała miejsce w prowadzonej przez fundację Vlepvnet galerii v[2] w r. 2010 i prezentowała prace ANONIMOWYCH (tak oficjalnie, jak i dla nas) artystów. Wystawa była dostępna dla wszystkich, nie istniał zakaz wykonywania zdjęć, robiło je mnóstwo osób, my robiliśmy je w obecności organizatora wystawy (Miesto).
Dodatkowo, zdjęcie z dokładnie tej samej wystawy opublikowane zostało w naszej o rok wcześniejszej książce "Graffiti w Polsce", w rozdziale poświęconym historii Vlepvnetu i nikt z jego członków nie zgłaszał w późniejszych rozmowach jakichkolwiek zastrzeżeń wobec tego faktu. Ani w świetle paragrafów, ani zwyczajowych norm postępowania nie mamy więc sobie nic do zarzucenia.
Zachęcamy teraz do zapoznania się z naszym nowym albumem, bo "Polski street art 2" to niestety najlepsza publikacja o polskim street arcie od czasów "Polskiego street artu". Shame on you.
MR & ED
PS.
Bierz go, pUHdelku, bierz go!
Skrócona, druga i oficjalna wersja do sprawdzenia TU
Czekamy zatem na premierę POLSKI STREET ART cz. 2 / MIĘDZY ANARCHIĄ A GALERIĄ
Lepszej promocji autorzy nie mogli sobie wymarzyć, spoglądamy z pozytywnym nastawieniem, a nóż będzie to bardziej udana publikacja....
Czekamy też na oświadczenie V9 w tej sprawie :)
EDIT :
17.10.2012
Jest i oświadczenie V9:
Ziemianie! Przybywamy w Pokoju!
publicznej, a jako, że nie mamy w zwyczaju cenzurowania prac
zaproszonych artystów, w tym przypadku też nie robiliśmy wyjątku.
Oświadczamy też, że V9 otwarte jest od wtorku do niedzieli między 12 i 22, można sobie przyjść i obejrzeć całą wystawę, Marcin!
zaproszonych artystów, w tym przypadku też nie robiliśmy wyjątku.
Oświadczamy też, że V9 otwarte jest od wtorku do niedzieli między 12 i 22, można sobie przyjść i obejrzeć całą wystawę, Marcin!
8.10.2012
Street Art DG
W Dąbrowie Górniczej dobiegł końca projekt Street Art DG organizowany przez Pałac Kultury Zagłębia.
W ramach projektu zrealizowano sześć murali. Trochę baliśmy się tego projektu, teksty typu : „
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
polski street art
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
3.08.2012
Golden Monstfur
Z okazji Golden Vision Music & Art Festival, po trzech latach nieobecności do Katowic powrócił MONSTFUR. Pracę można oglądać w Szopienicach w budynku po dawnej dyrekcji huty UTHEMANN. Cieszymy się! Kilka fotek, dzieki uprzejmości artystów:
MONSTFUR - ULKING
MONSTFUR - ULKING
MONSTFUR - ULKING
MONSTFUR - ULKING
MONSTFUR - ULKING
MONSTFUR - ULKING
MONSTFUR - ULKING
MONSTFUR - ULKING
MONSTFUR - ULKING
MONSTFUR STREET ART. KATOWICE HUTA UTHEMANN
12.07.2012
Book of History
PART1:
PART2:
PART3:
18.06.2012
Styles - Listy z emigracji
EMIGRACJA romansowała już z
niejednym artystą. Związek z nią często przypomina sinusoidę, z czarnej, wilgotnej,
stęchłej otchłani, potrafi unieść swych kochanków w puszyste chmury na błękitnym
niebie. Jedni zatracają się w niej zupełnie, inni pod jej wpływem odnajdują
w sobie to, czego wcześniej nie
widzieli.
„Czekam na każdą wiadomość z Polski” - napisał STYLES przy swej ostatniej serii
prac z Londynu.
Piszemy zatem:
Drogi STYLESIE w naszym odczuciu,
to najmocniejsze prace jakie dotąd
zrobiłeś, są tam emocje, jest styl, lekkość, ciężar, różnorodność. Jest STREET i jest ART jest SZCZEROŚĆ! Działają mocno!
ULKING – SILESIA – POLSKA
STYLES - ULKING
STYLES - ULKING
STYLES - ULKING
STYLES - ULKING
STYLES - ULKING
STYLES - ULKING
STYLES - ULKING
STYLES - ULKING
STYLES - ULKING
STYLES - ULKING
STYLES - ULKING
STYLES - ULKING
STYLES - ULKING
STYLES - ULKING
STYLES - ULKING
Więcej prac TU
STYLES, GRAFFITI, STREET ART, LONDON, POLSCY ARTYŚCI NA EMIGRACJI
Subskrybuj:
Posty (Atom)